Mozaika na barcelońskim lotnisku El Prat
Barcelona to miasto sztuki, co widać od razu po przybyciu. Już na lotnisku El Prat czeka na Ciebie wielka mozaika, którą Joan Miró wykonał wraz ze swoim kolegą Josepem Llorenem Artigasem na ścianie budynku Terminalu B w hołdzie dla Barcelony.
To tutaj zacznie się nasza podróż śladami wielkiego artysty- malarza, rzeźbiarza, specjalisty od ceramiki, który nie bez przyczyny uważany jest za jednego z najbardziej wszechstronnych i fascynujących twórców XX wieku. Miró to człowiek nie mieszczący się w standardach, który odszedł od tradycyjnego sposobu malowania i propagował łączenie różnych technik artystycznego wyrazu.
La Fundación Miró
Większość dzieł surrealisty zebrana jest w Fundacji Miró, galerii otwartej w 1975 r. w samym sercu parku na Montjuïc, którego twórcą był przyjaciel Miró Josep Lluís Sert. Kolekcja obejmuje dzieła od początków twórczości artysty, kiedy widoczne były wpływy kubizmu, post-impresjonizmu oraz fowizmu, po szczytowy okres surrealizmu, z kolażami, które przypadają na moment zerwania z tradycyjnym sposobem malowania.
Wejście do galerii to jak wstąpienie do świata kolorów i niespotykanych, surrealistycznych kształtów. Z jednej strony to świat z marzeń, z drugiej krytyczna reakcja na ważne wydarzenia przypadające na okres życia Miró, jak np. Wojna Domowa, do której nawiązuje obraz Martwa Natura ze Starym Butem (Zobacz obraz) wyrażający koszmary i niepokoje społeczno-polityczne tamtego okresu.
Warto również wspomnieć o kolekcji 23 dzieł występujących pod wspólnym tytułem Konstelacje, które mają wyrażać związki kosmosu z ziemskim światem. Ten fascynujący zbiór powstał w latach 1940 -1941, kiedy Miró tworzył w małym miasteczku w Normandii.
Kobieta i ptak
Natura eksperymentatora skłoniła Miró do używania różnych technik w zakresie malarstwa i rzeźby i do spontanicznego tworzenia ekscentrycznych dzieł, co było szczególnie widoczne w ostatnim okresie jego działalności artystycznej.
W dziełach Miró jest kilka powtarzających się motywów m.in.: kosmos, kobieta, ziemia i ptaki. W kwestii barw dominują kolory podstawowe, które niemal zawsze wysuwały się na pierwszy plan w jego dziełach.
Dobrym przykładem może być rzeźba Dona i Ocell (Kobieta i ptak) powstała w 1983 w parku zwanym dziś Parkiem Joana Miró. To imponujące dzieło (22 metry wysokości) przedstawia kobietę w kapeluszu z ptakiem na głowie. Rzeźba, pokryta ceramiką w czterech kolorach – czerwonym, żółtym, niebieskim i zielonym, to ostatnie wielki projekt katalońskiego surrealisty.
Mozaika Pla de l'Os
Jeśli jesteś w Barcelonie i chcesz podążać śladem twórczości Joana Miró, nie możesz nie zobaczyć jego najpopularniejszego dzieła: mozaiki Pla de l'Os. Jako że znajduje się ono na ulicy na la Rambla, nie ma turysty, który by na nie „nadepnął”. Utrzymana w typowych dla Miró kolorach mozaika to dobre wprowadzenie do niepowtarzalnego stylu jednego z najbardziej fascynujących artystów XX wieku.
A jeśli spodobał Ci się ten artykuł, może Cię również zainteresować wpis o zwiedzaniu Barcelony w poszukiwaniu śladów Pabla Picassa.
